Flp 2:6, Który chociaż był w postaci Bożej...

Flp 2:6

Tekst grecki (Textus receptus): ος εν μορφη θεου υπαρχων ουχ αρπαγμον ηγησατο το ειναι ισα θεω
BW: Który chociaż był w postaci Bożej, nie upierał się zachłannie przy tym, aby być równym Bogu,
BT: On, istniejąc w postaci Bożej, nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem,
BG: Który, będąc w kształcie Bożym, nie poczytał sobie tego za drapiestwo równym być Bogu,
GP: nie (jako) porywanie uznał być równo Bogu

tłum z jęz. ang.
The New Testament G.R. Noyesa(1869) : „który, będąc w kształcie Bożym, nie uważał równości z Bogiem za coś, co można by zagarnąć" .
La Bibbia Concordata (1968): " który, chociaż był w kształcie Bożym, nie uważał, że powinien chciwie przywłaszczyć sobie równość z Bogiem" .
Today's English Version (1976): „Zawsze miał naturę Bożą, ale nie myślał o tym, żeby próbować siłą stać się równym Bogu" .
New World Translation of the Holy Scriptures  1984: „który - choć bytował w kształcie Bożym - nie brał pod uwagę przywłaszczenia, mianowicie: że powinien być równy Bogu".
The New Jerusalem Bible 1985: „Który, będąc w kształcie Bożym, nie uważał równości z Bogiem za coś, co należałoby sobie przywłaszczyć" .

 
O czym dokładnie mówi ten werset?

1. Jezus był w postaci Bożej
Należy więc określić czym jest ta postać Boża.
Biblia mówi, że Bóg jest Duchem ( Jana 4:24: Bóg jest Duchem )

W 1Kor 15:44 czytamy : "Jeżeli jest ciało fizyczne, to jest też duchowe".
Z Biblii też wyraźnie wynika, że aniołowie również są duchami (Hebr 1:13-14; 1 Krl 22:21) - można więc również śmiało powiedzieć, że są oni w postaci Bożej.

Wnioski: Z tego zwrotu nie wynika, że postać Boża - oznacza samego Boga.

Przykład:

• Grzegorz będąc w postaci ludzkiej nie upierał sie by być równym Marianowi.

Żaden LOGICZNY wniosek nie prowadzi do stwierdzenia, że: Grzegorz mając tą samą postać co Marian - jest tym Marianem.

zobacz również:  Obraz /być obrazem kogoś/  


2. Będąc w postaci Bożej nie skorzystał ze sposobności by być równym Bogu

Jeśli Jezus byłby TYM Bogiem to będąc w postaci bożej - nie miało by sensu rozpatrywanie takiej sposobności, bo on już byłby TEMU Bogu równym.

Jeśli byłby tym Bogiem to jaki sens logiczny miały ten zapis?
Słowa te mają sens tylko wówczas gdy Jezus będąc w postaci Bożej nie był TYM Bogiem.

ps.

Niektórzy próbują sugerować także, iż wynika z tego, że Jezusa miał możliwość bycia równym Bogu.
Przeczą temu kontekst oraz odniesienia do treści Biblii.

• Kontekst
  W wersecie 5 radzi się chrześcijanom, żeby naśladowali Chrystusa womówiony tam sposób:
  ^"Zachowujcie to nastawienie umysłu, jakie było też uChrystusa Jezusa"(NW)
  Czy może zachęca się ich do tego, żeby nie uważali ‛swej równości z Bogiem za grabież', lecz za przysługujące im prawo? Na pewno nie! Mogli natomiast naśladować tego, który „nie brał pod uwagę zagarnięcia, mianowicie tego, żeby być równym Bogu" (NS) (por.Rodz. 3:5). Taki przekład jest też zgodny zwypowiedzią samego Jezusa Chrystusa: „Ojciec jest większy niż ja" (Jana 14:28).
• Treść Biblii
  Szatan jako osoba duchowa - stawiał sie na równi z Bogiem. Niezależnie od prawa jakie miał w tej sprawie.
  Miał więc możliwość (stawiania siebie), ale faktycznie do tej równości nie doszło (bo niby jak).
  1. Serce jego stało sie wyniosłe (Ez 28:11-19)
  2. Ewa uwierzyła, iż stanie się podobna do Boga - będzie wolna i od Niego niezależna. Tym samym uznała Szatana za kogoś wyższego od Jehowy, za swego boga, choć w tamtym momencie najwyraźniej nie wiedziała, z kim naprawdę ma do czynienia. W ten sposób Szatan podporządkował sobie pierwszych ludzi i stał się rywalem Jehowy (Rdz 3:1-7).
  3. Biblia, dając pewien wgląd w sferę niebiańską, wyjawia, że później Szatan stanął przed obliczem Jehowy i rzucił Mu wyzwanie: oświadczył, że potrafi odciągnąć od Niego Hioba, a co za tym idzie, każdego sługę Bożego. Zarzucił Jehowie, że niesłusznie błogosławi Hiobowi i zapewnia mu całkowitą ochronę, bo przez to nie można go wypróbować i wykazać prawdziwego stanu jego serca. Wyraźnie sugerował, że Hiob ma złe serce i służy Bogu głównie z samolubnych pobudek, oznajmił bowiem: „Skórę za skórę - i wszystko, co człowiek ma, da za swą duszę. Dla odmiany wyciągnij, proszę, swą rękę i dotknij jego kości i jego ciała, i zobacz, czy nie będzie cię przeklinał prosto w twarz" (Hi 1:6-12; 2:1-7)
  4. Szatan i jego poplecznicy odbierają cześć należną Bogu: 1 Kor 1:20: Nie; ale mówię, że to, co narody składają w ofierze, składają w ofierze demonom, a nie Bogu; nie chcę zaś, żebyście się stali współuczestnikami demonów"
  5. Widać, że to ważna kwestia dla Szatana: (Mt 4:1-11; Łk 4:13).
  Brał wiec w tym choćby sensie stanie się równym Bogu.
  
  Uwagi końcowe: Należy też zwrócić uwagę, o jakim aspekcie "równości" rzekomo miałby mówić Flp 2:6.
  Nie ma potrzeby jednak tego rozpatrywać - ponieważ jak wykazałem, werset ten nie prowadzi do logicznego wniosku, iż Jezus brał to pod uwagę.

Podsumowanie:

W żadnym wypadku więc werset ten nie prowadzi do logicznych wniosków, że:

1. Jezus był TYM bogiem
2. Miał możliwość (dosłownie, fizycznie) lub jest równy TEMU Bogu

Wyraźnie natomiast wynika z niego, że był odrębną osobą ("możliwość" brania pod uwagę bycia równym).

Ef 5:14: A zajaśnieje ci Chrystus...

Kolosan 2:9, bo w nim zamieszkuje całe wypełnienie boskości cieleśnie