Jana 5:23: aby czcili (szanowali) Syna...

Tekst grecki (Textus receptus): ινα παντες τιμωσιν τον υιον καθως τιμωσιν τον πατερα ο μη τιμων τον υιον ου τιμα τον πατερα τον πεμψαντα αυτον
BW:  Aby wszyscy czcili Syna, jak czczą Ojca. Kto nie czci Syna, ten nie czci Ojca, który go posłał.
BT:  aby wszyscy oddawali cześć Synowi, tak jak oddają cześć Ojcu. Kto nie oddaje czci Synowi, nie oddaje czci Ojcu, który Go posłał.
BG: Aby wszyscy czcili Syna, tak jako czczą Ojca; kto nie czci Syna, nie czci i Ojca, który go posłał.
GP: aby wszyscy szanowali Syna jak szanują Ojca/ Nie szanujący Syna nie szanuje Ojca, (który posłał)  go

Warto zwrócić na tłumaczenie podane w GP. Dlaczego?
Ponieważ słowo przetłumaczone na "cześć " w pozostałych przekładach nie oznacza - czci , którą należy oddawać Bogu JHWH.

Wyraz oddawany jako "cześć" w pismach greckich:

• Gr. czasownik latreúo (Łk 1:74; 2:37; 4:8; Dz 7:7) oraz rzeczownik latreía (Jn 16:2; Rz 9:4) kryją w sobie myśl o pełnieniu służby, przy czym nie chodzi o zwykłe, prozaiczne posługi, lecz o świętą służbę.
• Gr proskynéo jest greckim odpowiednikiem hebrajskiego hisztachawáh i oznacza złożenie hołdu, a niekiedy oddawanie czci
  - hołd składany królowi przez niewolnika (Mt 18:26)
  - akt wielbienia, w zamian za królestwa świata oraz ich chwałę (Mt 4:8, 9) (Mt 4:10; Pwt 5:9; 6:13).
  - oddawanie czci, hołdu czy pokłonu „bestii" oraz jej „wizerunkowi" (Obj 13:4, 15-17; 14:9-11).

Inne greckie terminy nawiązujące do oddawania czci:

• eusebéo oznacza „żyć; postępować zbożnie" lub „czcić; okazywać szacunek"( Dziejach 17:23)
• od threskeúo pochodzi rzeczownik threskeía, który może oznaczać „formę oddawania czci" - właściwą bądź niewłaściwą (Dz 26:5; Kol 2:18)
• sébomai (Mt 15:9; Mk 7:7; Dz 18:7; 19:27) i spokrewnione z nim sebázomai (Rz 1:25) oznaczają „oddawać cześć; czcić; szanować".
• rzeczwnik sébasma odnosi się do przedmiotu otaczanego czcią lub nabożnym szacunkiem (Dz 17:23; 2Ts 2:4).
• theosebés to „żywiący cześć do Boga", „pobożny; bogobojny" (Jn 9:31),
• theosébeia oznacza „pobożność; bogobojność" (1Tm 2:10).

W Jana 5:23 zastało użyte greckie τιμωσιν - czyli zgodnie ze sposobem użycia w Biblii oraz przyjętym tłumaczeniem słownikowym , mowa o: oddawaniu czci , okazywaniu szacunku. Użyte np.

• oddawanie czci ojcu i matce (Mt 15:4,6; Mk 7:10)
• okazywanie czci wdowom (1Tm 5:3)
• oddawanie czci królowi (1 P 2,17)
• oddawanie czci ludziom (Dz 28:10)
• Ojciec uczci ludzi ( J 12:26)

Czy więc należy rozumieć ten werset że mowa w nim o czci (jako oddawaniu czci TEMU Bogu)?

Kontekst
Ciekawe jest zestawienie z J 8:49 - ponieważ występuje tu ten sam grecki termin.
Jezus mówi: ... |
" Ja nie jestem opętany, ale czczę Ojca mego, a wy Mnie znieważacie" BT

"...szanuję Ojca mego, a wy nie okazujecie szacunku mi" GP

Jezus działając w imieniu Boga (swoja postawą Oddawał mu szacunek/cześć - czczę Ojca) -> Żydzi go nie szanowali. Jego uczynki nie miały kierować czci należnej Bogu do Jezusa  -> "Ja nie szukam własnej chwały" (J8:50) - > dlaczego? ->

• gdyż Ojciec jest większy niż ja (J 14:28)
  Ojciec nie raz to podkreślał: Jam jest Jehowa. To jest moje imię; i chwały mojej nie oddam nikomu innemu ani mej sławy rytym wizerunkom. (Iz 42:8 NW)

Kontekst bezpośredni

Żydzi zarzucili Jezusowi złamanie prawa dotyczącego Szabatu (5:16). Jezus im odpowiedział, że "Ojciec mój działa aż do tej chwili i Ja działam.". Co miał na myśli ? Wyjaśnia dalej, że jest przedstawicielem Boga (występuje w jego imieniu): " Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Syn nie mógłby niczego czynić sam od siebie, gdyby nie widział Ojca czyniącego. Albowiem to samo, co On czyni, podobnie i Syn czyni." (5:19).
O słuszności swojego postępowania Jezus jest przekonany- ponieważ nie czyni nic z siebie. Ojciec mu pokazał jak ma czynić: "Ojciec bowiem miłuje Syna i ukazuje Mu to wszystko, co On sam czyni" (5:20).

Chcąc więc zabić Jezusa (za to co robił) Żydzi nie szanowali Boga (ponieważ Jezus był jego przedstawicielem).  Stąd Jezus otrzymał też przywilej np. sądzenia (5:22) - aby Żydzi -> szanowali Syna , jak szanują Ojca -> bo decyzje Ojca dotycząca Szabatu chcieli przestrzegać, natomiast decyzje Jezusa  o uzdrowieniu w Szabat, już nie (ale to się właśnie miało zmienić).

Dlatego też później Jezus wyraźnie zaznacza, iż "przyszedł w imieniu Ojca (5:43) i że sam z siebie nie może nic czynić"(5:30) - > trudno wiec oczekiwać, że rozumiejąc swoją zależność od Ojca - chciał by oddawano jemu cześć należną prawdziwemu Bogu.

Podsumowując za GP:

"aby wszyscy szanowali Syna jak szanują Ojca/ Nie szanujący Syna nie szanuje Ojca, (który posłał)  go"

Jana 1:1, Bogiem było Słowo...

Jana 14:9 - Pokaż nam Ojca...