Dlaczego używać imię Boże ?
1. Dlaczego używasz imię Jezus? Przecież możesz: Syn Boży?
2. Imię Boga odróżnia go właśnie od innych fałszywych Bogów. Jakbyś go używał i gdyby inni nie usuwali go z Biblii - to nietrudno byłoby zauważyć , że Jehowa jest prawdziwym Bogiem:
do przemyślenia - cytaty z NW (zachęcam do porówania z BT wyd II):
Iz 45:5:
Jam jest Jehowa i nie ma nikogo innego. Oprócz mnie nie ma Boga.
Wyj 3:15:..
Oto, co masz powiedzieć do synów Izraela: ‚Jehowa, Bóg waszych praojców, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba, posłał mnie do was'. To jest moje imię po czas niezmierzony i ono mnie upamiętnia na pokolenie za pokoleniem.
Iz 42:8:
Jam jest Jehowa. To jest moje imię; i chwały mojej nie oddam nikomu innemu ani mej sławy rytym wizerunkom.
Pwt 4;35
Tobie pokazano, abyś poznał, że Jehowa jest prawdziwym Bogiem; nie ma innego oprócz niego.
etc, etc.
Używanie imienia Bożego, to kluczowy element wyróżniający od ZAWSZE chwalców prawdziwego Boga:
Iz 43:10-11:
Wy jesteście moimi świadkami - brzmi wypowiedź Jehowy - moim sługą, którego wybrałem, abyście mnie poznali i wierzyli we mnie, i rozumieli, że ja jestem ten sam.
Przede mną nie został utworzony żaden Bóg ani po mnie nie ma żadnego. 11 Ja, właśnie ja jestem Jehowa, a oprócz mnie nie ma wybawcy".
oraz
Joela 2;32
I stanie się, że każdy, kto wzywa imienia Jehowy, ujdzie cało; bo ci, którzy przeżyją, znajdą się na górze Syjon i w Jerozolimie - jak powiedział Jehowa - i wśród ocalałych, których Jehowa wzywa
Mal 3:16
Wtedy bojący się Jehowy rozmawiali między sobą, każdy ze swym towarzyszem, a Jehowa uważał i słuchał. I zaczęto przed nim spisywać księgę pamięci dla bojących się Jehowy i dla myślących o jego imieniu
po co to napisano?:
Ps 83:18:
aby wiedziano, że ty, który masz na imię Jehowa,
ty sam jesteś Najwyższym nad całą ziemią.
Etc.
3. Ponadto, ten Bóg Ojciec to właśnie Jehowa, temu nikt nie jest w stanie zaprzeczyć. Zatem dlaczego nie używać tego imienia? Bo to na rękę Szatanowi, takie zamieszanie z tymi Bogami...
Ale wiem dlaczego używać:
Imię: Słowo bądź wyrażenie identyfikujące daną osobę, miejsce, zwierzę, roślinę lub jeszcze coś innego. „Imię" może również oznaczać jakiegoś człowieka albo jego reputację.
‛Każda rodzina w niebie i na ziemi zawdzięcza swe miano', czyli swą nazwę, Jehowie Bogu (Ef 3:14, 15). Wszystkie ziemskie rody zawdzięczają Mu swe nazwy, bo to On założył pierwszą człowieczą rodzinę i pozwolił Adamowi i Ewie mieć dzieci. Jehowa jest także Ojcem swej rodziny niebiańskiej. A skoro woła po imieniu niezliczone gwiazdy (Ps 147:4), to niewątpliwie nadał też imiona aniołom (Sdz 13:18).
Materialne dzieło stwórcze poświadcza istnienie Boga, ale nie objawia, jak On ma na imię (Ps 19:1; Rz 1:20). Znajomość imienia Bożego oznacza dużo więcej niż zwykłe poznanie jego brzmienia (2Kn 6:33). Oznacza raczej poznanie Boga jako Osoby - Jego zamierzeń, dokonań i przymiotów wyjawionych w Jego Słowie (por. 1Kl 8:41-43; 9:3, 7; Neh 9:10). Ilustruje to przykład Mojżesza, którego Jehowa ‛znał po imieniu', tzn. był z nim bardzo blisko (Wj 33:12). Mojżesz miał zaszczyt oglądać ujawnienie chwały Jehowy i usłyszeć, jak oznajmia On swe imię (Wj 34:5). Nie było to zwykłe powtórzenie imienia Jehowa, ale przedstawienie przymiotów i dokonań Boga. „Jehowa, Jehowa, Bóg miłosierny i łaskawy, nieskory do gniewu oraz obfitujący w lojalną życzliwość i prawdę, zachowujący lojalną życzliwość dla tysięcy, on przebacza przewinienie i występek, i grzech, lecz bynajmniej nie pozwoli ujść bezkarnie - sprowadzi karę za przewinienie ojców na synów i wnuków, na trzecie pokolenie i na czwarte pokolenie" (Wj 34:6, 7). Podobnie pieśń, w której Mojżesz zapowiedział: „Będę oznajmiał imię Jehowy", opisuje osobowość Boga oraz Jego stosunki z Izraelem (Pwt 32:3-44).
Kiedy Jezus Chrystus przebywał na ziemi, ‛ujawnił' imię swego Ojca uczniom (Jn 17:6, 26). Wprawdzie już wcześniej je znali, tak samo jak dokonania Boże przedstawione w Pismach Hebrajskich, ale poprzez tego, „który zajmuje miejsce u piersi Ojca", poznali Jehowę znacznie lepiej (Jn 1:18). Chrystus Jezus doskonale odzwierciedlał Jego przymioty, wykonywał Jego dzieła i mówił nie sam z siebie, ale przekazywał Jego słowa (Jn 10:37, 38; 12:50; 14:10, 11, 24). Dlatego mógł powiedzieć: „Kto mnie ujrzał, ujrzał też Ojca" (Jn 14:9).
Jasno z tego wynika, że jedynymi ludźmi, którzy naprawdę znają imię Boga, są Jego posłuszni słudzy (por. 1Jn 4:8; 5:2, 3). Do nich zatem odnosi się obietnica Jehowy z Psalmu 91:14: „Ochronię go, gdyż poznał moje imię". Imię to nie jest jakimś magicznym zaklęciem, ale Ten, który je nosi, potrafi zapewnić ochronę oddanym Mu sługom. A zatem imię reprezentuje samego Boga. Dlatego przysłowie powiada: „Imię Jehowy jest potężną wieżą. Wbiega do niej prawy i doznaje ochrony" (Prz 18:10). Tak właśnie postępuje ten, kto zrzuca swe brzemię na Jehowę (Ps 55:22). Podobnie jeśli ktoś miłuje imię Boże (Ps 5:11), wysławia je w pieśniach (Ps 7:17), wzywa go (Rdz 12:8), składa mu dzięki (1Kn 16:35), przysięga (Pwt 6:13) czy wspomina na nie (Ps 119:55), boi się go (Ps 61:5) i go szuka (Ps 83:16), ufa mu (Ps 33:21), wywyższa je (Ps 34:3) lub pokłada w nim nadzieję (Ps 52:9), czyni to wszystko wobec samego Jehowy. A lżenie tego imienia jest równoznaczne z bluźnieniem Bogu (Kpł 24:11, 15, 16).
Jehowa jest zazdrosny o swe imię i w sprawach dotyczących wielbienia nie toleruje rywalizacji ani niewierności (Wj 34:14; Eze 5:13). Izraelitom przykazano, żeby nawet nie wspominali imienia innych bogów (Wj 23:13). Ponieważ imiona fałszywych bóstw pojawiają się w Piśmie Świętym, najwyraźniej chodzi o wymienianie ich z nabożną czcią.
To w uproszczeniu,
Dlatego poważnie sobie odpowiedz na pytanie: dlaczego nie używasz imienia Boga, Ojca - tego prawdziwego Boga, który właśnie posłał Chrystusa, swojego pomazańca. Czy to jest normalne w świetle Biblii?
Imię Boże w Pismach Greckich
