Czy Mt 5:31-32 i Łk 16:18 sobie przeczą?

Każdy, kto studiuje i czyta Biblie zdaje sobie sprawę, iż często informacje podane są w różnych miejscach i się uzupełniają. Ponieważ Księga ta stanowi jedną całość, można te informację traktować jako kontekst (tematyczny).

Np. W prawie był zapis , że nikt w sabat nie ma pracować (Kpł 23:3). Z kolei w innym miejscu zostały podane szczegóły do tego prawa: kapłani mieli usługiwać w Świątyni. Wyjaśnił to również Jezus:
Mt 12:5: Albo czy nie czytaliście w Prawie, że w sabaty kapłani w świątyni tak traktują sabat, jak gdyby nie był święty, a pozostają niewinni"

Takich przykładów jest więcej.

Dlatego możnemu uznać, że Łukasz podał prawo o rozwodzie, a Mateusz podał szczegóły dotyczące tego prawa.

Równie istotny jest kontekst:

Mateusz zanotował słowa Jezusa: „każdy, kto się rozwodzi ze swą żoną - jeśli nie na podstawie rozpusty - naraża ją na cudzołóstwo, a ktokolwiek poślubia rozwiedzioną, popełnia cudzołóstwo" (Mt 5:32, podobnie w Mt 19:9: „Mówię wam, że kto się rozwodzi ze swą żoną - jeśli nie z powodu rozpusty - i poślubia inną, popełnia cudzołóstwo"). Jezus wskazał , że jeżeli mąż rozwodzi się z żoną z innej przyczyny niż jej „rozpusta" (porneía), wystawia ją na niebezpieczeństwo popełnienia w przyszłości cudzołóstwa. Tego rodzaju rozwód nie rozwiązuje małżeństwa w dopuszczalny sposób, toteż taka kobieta nie może poślubić innego mężczyzny i z nim współżyć. Kiedy Jezus oznajmił, że „ktokolwiek poślubia rozwiedzioną, popełnia cudzołóstwo", mówił o kobiecie rozwiedzionej z innego powodu niż „na podstawie rozpusty" (porneía).

Marek, przytoczył słowa Jezusa w brzmieniu: „Kto się rozwodzi ze swą żoną i poślubia inną, popełnia przeciwko niej cudzołóstwo, a gdyby kobieta, rozwiódłszy się ze swym mężem, wyszła za innego, popełniłaby cudzołóstwo" (Mk 10:11, 12). Analogiczną wypowiedź można znaleźć w Łukasza 16:18: „Każdy, kto się rozwodzi ze swą żoną i poślubia inną, popełnia cudzołóstwo, a kto poślubia tę, która się ozwiodła z mężem, popełnia cudzołóstwo". Wersety te, ROZPATRYWANE OSOBNO, na pozór zabraniają rozwodów, a przynajmniej sugerują, że osoba rozwiedziona nie może nikogo poślubić aż do śmierci pierwszego współmałżonka (bo w tym przypadku wchodzi wyjątek/zasada z 1 Kor 7:39).
Jednakże sprawozdania Marka i Łukasza należy rozpatrywać w świetle relacji Mateusza. Występuje w niej sformułowanie: „jeśli nie z powodu rozpusty" (Mt 19:9; zob. też Mt 5:32), które świadczy o tym, że słowa Jezusa przytoczone przez Marka i Łukasza odnoszą się do rozwodu przeprowadzonego z innej przyczyny niż „rozpusta" (porneía) niewiernego partnera.

Czy zapis w Mt 5:31-32 dotyczy małżeństwa, które nie mam mocy prawnej?

Czy pierwsze współżycie było grzechem? Starożytny Izrael.