Twierdzenie: Prawo ceremonialne nas nie obowiązuje, ale prawo moralne tak (Prawo Mojżeszowe)

1. Zapoznaj się z wersetami: koniec prawa

2. Ani Jezus, ani jego uczniowie nigdy nie dzielili praw na „moralne" i „ceremonialne". Powoływali się zarówno na Dziesięcioro Przykazań, jak i na resztę Prawa i uznawali, iż wszystkie jego przepisy są jednakowo ważne dla tych, którzy mu podlegają (Mt 5:21-48; 22:37-40; Rz 13:8-10; Jak 2:10, 11). Pismo Święte wyraźnie oznajmia, że Chrystusowa ofiara zniosła „Prawo przykazań złożone z postanowień" i że Bóg „wymazał spisany ręcznie dokument (...), który się składał z postanowień (...), i usunął go z drogi przez przybicie do pala męki". A zatem całe Prawo Mojżeszowe zostało ‛zniesione', ‛wymazane' i ‛usunięte' (Ef 2:13-15; Kol 2:13, 14).

3. Zwolennicy teorii dzielenia prawa i mówiący o prawie „moralnym" posługują się między innymi wersetem z Rz 3:31: „ Czy więc swoją wiarą znosimy prawo? (inne przekłady: unieważnia, obala, niszczy) Przenigdy! Wprost przeciwnie, prawo ugruntowujemy."

Czy ten werset wskazuje na konieczność przestrzegania prawa ?

• A. Kontekst najbliższy
  Paweł wcześniej pisze (3:27), że prawo wiary ma przewagę nad prawem uczynków. Bo to jest podstawa do uznania nas za prawych (3:28). Wcześniej również zaznacza, że nikt nie zostanie uznany za prawego na podstawie uczynków prawa (3:20).
  Zatem ktoś mógłby wysnuć błędny wniosek, że naszą wiarą unieważniamy prawo. Paweł zaznacza, że tak nie jest. Dlaczego? Prawo uświadamiało, że jesteśmy grzeszni ( ), zatem wymagamy odkupienia → jednamy się z Bogiem poprzez śmierć jego Syna (5:10). Jeśli unieważniamy prawo, to nie ma też grzechu (4:15 „(...)lecz gdzie nie ma prawa, tam nie ma również występku"), zatem nie potrzebna jest śmierć jego Syna (zob również 5:6-11)
• B. Kontekst szerszy - kluczowy argument
  Jeśli przyjemny na chwile koncepcję, że jest sztuczny podział na prawo moralne - to tym bardziej słowa Pawła POTWIERDZAJĄ koniec tego prawa. Bowiem o jakim prawie Paweł mówi w rozdziale 3, a wersetach od 12 do 15?:
  "Na przykład wszyscy, którzy bez prawa zgrzeszyli, bez prawa też zginą; ale wszyscy, którzy pod prawem zgrzeszyli, przez prawo zostaną osądzeni. 13 Bo nie ci, którzy prawa słuchają, są prawi wobec Boga, lecz ci, którzy prawo wypełniają, zostaną uznani za prawych. Kiedy bowiem ludzie z narodów, nie mający prawa, z natury czynią to, co jest w prawie, ludzie ci, chociaż nie mają prawa, sami dla siebie są prawem. Właśnie oni pokazują, że treść prawa jest zapisana w ich sercach, gdy ich sumienie świadczy wraz z nimi i we własnych myślach są oskarżani lub też uniewinniani."
  W kontekcie podziału prawa jaki przyjęliśmy na chwilę (bo dowieść jej absurdu) - wyraźnie z tych wersetów wynika, że mowa jest o prawie, które umownie chwilowo nazywamy „moralnym". I to prawo opisując , Paweł pokreślił kilkakrotnie w dalszych rozdziałach listu do Rzymian, że TO PRAWO już nie obowiązuje:
  7:6: Chrześcijanie uwolnieni od prawa mojżeszowego
  7:1-4: dzięki śmierci Chrystusa podlegamy pod nowe prawo
  4:14: jeśli bowiem dziedzicami sa ci, którzy opierają sie na prawie - to wiara straciła znaczenie"
• C. Wiara „ nie znosi prawa" (inne przekłady: unieważnia, obala, niszczy) - bo:
  - prawo było wychowawcą prowadzącym do Chrystusa (Gal: 3:24-25: Toteż Prawo stało się naszym wychowawcą prowadzącym do Chrystusa, abyśmy dzięki wierze zostali uznani za prawych. Ale skoro wiara nadeszła, nie podlegamy już wychowawcy")
  - a Chrystus nie zniósł Prawa (nie unieważnił go) tylko je wypełnił. (Mt 5: 17: Nie myślcie, że przyszedłem zniweczyć Prawo lub Proroków. Nie przyszedłem zniweczyć, lecz spełnić;")
  Zatem wiara nie unieważnia prawa, bo inaczej działania Chrystusa, byłyby również unieważnione (nieważne) czyli między wieloma innymi - wypełnienie prawa.

4. Nowe przymierze

Prawo Izrelici otrzymali w 1513 roku na górze Horeb* (Wj 19:16-19; 20:18-21; Heb 12:18-21, 25, 26). Równocześnie zostało zawarte przymierze, ściśle związane z tym prawem (Wj 24:3-8; Heb 9:15-21). To przymierze i związane z nim prawo zostało usunięte i zastąpione lepszym przymierzem, zwartym przez Chrystusa, Hebr: 8:6: "Ale teraz Jezus dostąpił wspanialszej służby publicznej, tak iż jest też pośrednikiem odpowiednio lepszego przymierza, które zostało prawnie ugruntowane na lepszych obietnicach" i werset 13 kontynuuje tę myśl - Hebr 8:13: „Mówiąc: „nowe przymierze", sprawił, iż poprzednie stało się przedawnione."

Zachęcam do przeczytania rozdziałów od 7:1 do 10:38 listu do Hebrajczyków.

Zatem: twierdzenie, że "prawo ceremonialne nas nie obowiązuje, ale prawo moralne tak (Prawo Mojżeszowe)" - jest nieprawdziwe.

Przypis.

*Na ogół Żydzi dzielili te Pisma na trzy części: „Prawo Mojżeszowe", „Proroków" i„Psalmy" (Łk 24:44). Izraelitów obowiązywały również przykazania podawane przez proroków.