Dz 3:6-9 BT
6: Nie mam srebra ani złota - powiedział Piotr - ale co mam, to ci daję: W imię Jezusa Chrystusa Nazarejczyka, chodź!
8: Zerwał się i stanął na nogach, i chodził, i wszedł z nimi do świątyni, chodząc, skacząc i wielbiąc Boga.
Kontekst.
Piotr i Jan idą do świątyni ŻYDOWSKIEJ (3:1). Był to więc prawdopodobnie albo Żyd albo prozelita.
Wielbił Boga Izraela, Jehowę - bo takiego tylko znał.
Potwierdza potem to Piotr wyraźnie mówiąc:
- Bóg Abrahama, Izaaka (3:13) - czyli Jehowa
- TEN Bóg (Abrahama) wsławił /uwielbił Sługę/Syna Swego (nie siebie samego)
- TEN Bóg -> posłał Jezusa, Mesjasza (3:20) (tak jak zapowiedział TEN Bóg 3:21)
- posłał Sługę Jezusa (3:26), aby błogosławił im/nam (nie sam zszedł , tylko posłał kogoś)
Wyraźnie jest wskazane, że Bóg jest rzeczywistym sprawcą.
Potwierdzają to też inne fragmenty Biblii:
- Żydzi przypisywali tę moc Bogu Łk 9:43
- Jezus przypisywał tę moc Bogu: Syn czyni wszystko z inicjatywy Ojca Jn 5:19, Ojciec dokonuje tych dzieł (J 14:10)
- również Paweł nie pozostawił wątpliwości kto dał tę moc Jezusowi -> Bóg (1 Kor 15:25-27)
Bezsprzecznie taką logikę wypowiedzi i wnioskowanie podkreślają wersety z Dz 4:49: "A teraz spójrz, Panie, na ich groźby i daj sługom Twoim głosić słowo Twoje z całą odwagą, gdy Ty wyciągać będziesz swą rękę, aby uzdrawiać i dokonywać znaków i cudów przez imię świętego Sługi Twego, Jezusa."
Z tych słów wynika, że:
- jest zarówno Pan - jak i sługa którego posłał
- że cuda będą dokonywane przez imię tego Sługi - jednak sprawcą jest Pan (Ty wyciągać będziesz rękę, aby dokonywać znaków)
Kto jest więc rzeczywistym sprawcą tych cudów - > Pan o którym mowa. Zostaje zatem dowiedzieć sie tylko kto jest tym Panem.
O kim jest wiec mowa?
W wersetach od 24-25: Wysłuchawszy tego podnieśli jednomyślnie głos do Boga i mówili: Wszechwładny Stwórco nieba i ziemi, i morza, i wszystkiego, co w nich istnieje, Tyś przez Ducha Świętego powiedział ustami sługi Twego Dawida: Dlaczego burzą się narody i ludy knują rzeczy próżne?
Kto jest tym Wszechwładnym Stwórcą? Wyraźnie przywołane tu są słowa z Psalmu 2:2 (cytuję z BT wyd. II - bo tam nie usunięto Imienia Boga): " Królowie ziemi powstają i władcy spiskują wraz z nimi przeciw Jahwe i przeciw Jego Pamazańcowi"
Osoby cytujące te słowa byli z narodu Żydowskiego - dokładnie wiedzieli kim jest Jehowa, oraz o tym, że on pośle /posłał swojego "pomazańca"
Zarówno w tym wersecie jak i w Dz 4 jest mowa o dwóch osobach: tym który posyła i posyłanym, Panu i Słudze, Jahwe i jego pomazańcu.
Logika.
W żadnym wypadku konstrukcja wypowiedzi nie świadczy o tym (jako jedyne słuszne logicznie), że uzdrowienie w imię osoba1, a następnie dziękowanie osobie nr 2 (sprawcy) znaczy iż osoba nr 1 jest osobą nr2.
Jak wykazem też powyżej (kontekst) rzeczywistym sprawcą wszystkich działań jest Bóg Jehowa.