Duch Święty
1 Kor 2:10-12
Duch Boga bada sprawy Boga PODOBNIE jak duch człowieka - bada sprawy człowieka.
- Podniesienie w kontekście "ducha świata" oraz "ducha człowieka" wskazuje na: duch tu omawiany nie jest osobą
- Ducha, który jest z Boga można otrzymać
- Duch z Boga - duch Boży - w kontekście i odniesieniu do "ducha człowieka" wskazuje, ze jest to nastawienie, cechy przejawiane przez osobę/y (?)
1 Kor 2:10-12
Biblia Warszawska: Albowiem nam objawił to Bóg przez Ducha; gdyż Duch bada wszystko, nawet głębokości Boże. Bo któż z ludzi wie, kim jest człowiek, prócz ducha ludzkiego, który w nim jest? Tak samo kim jest Bóg, nikt nie poznał, tylko Duch Boży. A myśmy otrzymali nie ducha świata, lecz Ducha, który jest z Boga, abyśmy wiedzieli, czym nas Bóg łaskawie obdarzył.
Biblia Tysiąclecia: Nam zaś objawił to Bóg przez Ducha. Duch przenika wszystko, nawet głębokości Boga samego. Kto zaś z ludzi zna to, co ludzkie, jeżeli nie duch, który jest w człowieku? Podobnie i tego, co Boskie, nie zna nikt, tylko Duch Boży. Otóż myśmy nie otrzymali ducha świata, lecz Ducha, który jest z Boga, dla poznania darów Bożych.
Biblia Gdańska: Ale nam to Bóg objawił przez Ducha swojego; albowiem duch wszystkiego się bada, i głębokości Bożych. Bo któż z ludzi wie, co jest w człowieku, tylko duch człowieczy, który w nim jest? Także też i tego, co jest w Bogu, nikt nie wie, tylko Duch Boży. Aleśmy my nie przyjęli ducha świata, lecz Ducha, który jest z Boga, abyśmy wiedzieli, które rzeczy nam są od Boga darowane;
NW: Gdyż właśnie nam Bóg to objawił przez swego ducha, bo duch bada wszystko, nawet głębokie sprawy Boże. Któż bowiem z ludzi zna sprawy człowieka, oprócz ducha człowieczego, który w nim jest? Tak też nikt nie poznał spraw Bożych, oprócz ducha Bożego. A my nie otrzymaliśmy ducha świata, lecz ducha, który jest od Boga, abyśmy znali to, co zostało nam życzliwie dane przez Boga
Tekst oryginalny:
-
10: ημιν δε ο θεος απεκαλυψεν δια του πνευματος αυτου το γαρ πνευμα παντα ερευνα και τα βαθη του θεου
-
11: τις γαρ οιδεν ανθρωπων τα του ανθρωπου ει μη το πνευμα του ανθρωπου το εν αυτω ουτως και τα του θεου ουδεις οιδεν ει μη το πνευμα του θεου
-
12: ημεις δε ου το πνευμα του κοσμου ελαβομεν αλλα το πνευμα το εκ του θεου ινα ειδωμεν τα υπο του θεου χαρισθεντα ημιν
---
Mt 12: 22-32
-
wyrzucanie demonów Duchem Bożym (Mt 12:28)
-
bluźnierstwo przeciw duchowi nie będzie odpuszczone (12:31)
-
Duch Boży = Duch Święty (Mt 12:28-> 12:32)
----
1Kor 12:13
-
w jednym Duchu / przez Ducha ochrzczeni
-
napojeni Duchem
Biblia Warszawska: Bo też w jednym Duchu wszyscy zostaliśmy ochrzczeni w jedno ciało - czy to Żydzi, czy Grecy, czy to niewolnicy, czy wolni, i wszyscy zostaliśmy napojeni jednym Duchem.
Biblia Tysiąclecia: Wszyscyśmy bowiem w jednym Duchu zostali ochrzczeni, [aby stanowić] jedno Ciało: czy to Żydzi, czy Grecy, czy to niewolnicy, czy wolni. Wszyscyśmy też zostali napojeni jednym Duchem.
Biblia Gdańska: Albowiem przez jednego Ducha my wszyscy w jedno ciało jesteśmy ochrzczeni, bądź Żydowie, bądź Grekowie, bądź niewolnicy, bądź wolni, a wszyscy napojeni jesteśmy w jednego Ducha.
---
Łk 13:22
-
zstępuje na Jezusa
-
może przybrać kształt (tutaj: gołębica)
---
1 Jana 5:5-8
-
duch jest prawdą
-----
Jana 3:5-8
-
narodzony z ducha
-
narodznoe z ducha - jest duchem (J3:6) -> w sensie dziedziczenia (wejście do Ktrólestwa) J 3:5
Świadek. świadczy, mówi
-
duch składa świadectwo ( o jezusie) podobnie jak woda i krew (świadectwo ducha jest zgodne ze świadectwem wody i krwi) 1 Jana 5:5-8
-
podobnie jak oni - duch święty świadkiem ( Dz 5:32)
-
duch święty składa świadectwo , powiedziawszy (Hebr 10:15)
-
jak mówi duch święty Hebr 3:7
Chociaż niektóre wersety wspominają, że duch ‛składa świadectwo’, „mówi” lub „powiada”, to z innych wynika, że nie ma własnego głosu, lecz przemawia przez jakieś osoby (Heb 3:7; 10:15-17; por. Ps 95:7; Jer 31:33, 34; Dz 19:2-6; 21:4; 28:25)
Chrzest
-
chrzest w imię ducha świętego (Mt 28:19)
-
chrzest w duchu świętym Dz 1:5
-
Napełnianie duchem
-
napełniajcie się duchem E5:18
-
pełen ducha świętego i wiary Dz 6:5 (i mądrości) Dz 6:3, Dz13:52
-
ludzie napełnieni duchem świętym (Dz 2:4)
-
wylanie ducha Dz 2:17
-
zstąpienie ducha (duch na nich nie zstąpił) Dz 8:15
-
otrzymanie ducha świętego Dz 8:17
Inne:
-
wymieniony wśród przymiotów - polecanie siebie w duchu świętym, w czystości, etc (2Kor 6:6)
-